Een verhaal over het ontstaan van de Watersport Vereniging Weesp mag op onze website natuurlijk niet ontbreken.
Omdat in de loop der tijd leden komen en gaan, valt het niet mee om de ontstaansgeschiedenis van de vereniging volledig te achterhalen. Gelukkig zijn er nog leden die het begin hebben meegemaakt. Eén van de leden heeft het voortouw genomen om het ontstaan van onze vereniging te beschrijven. De geschiedenis van de vereniging moeten we koesteren en zeker niet vergeten. Juist aan de bereidwilligheid en inzet van deze mensen, hebben wij tot op de dag van vandaag een ligplaats in onze mooie verenigingshaven te danken. De mensen die toen hun inzet hebben getoond, en tijd noch moeite hebben gespaard een haven te laten bouwen, verdienen het om niet vergeten te worden.
De start van een watersportvereniging in de gemeente Weesp op 4 mei 1977
In de midden zeventiger jaren van de vorige eeuw, kwam de watersport in opbloei, ook in de omgeving van Weesp. Een aantal lieden meerden hun scheepjes af tegen de groene grasdijk aan de westzijde van de werkhaven van Weesp. Al gauw werd duidelijk dat op deze locatie een haven moest komen voor de watersport/recreatievaart.
Er werd een groep mensen samengesteld en hieruit werd ook een dagelijks bestuur met werkgroepen gekozen. Om dit alles officieel te maken, stapte het bestuur naar de notaris in Weesp en de Kamer van Koophandel op 4 mei 1977, om deze voortvarende stap op papier te zetten. Zodoende werden de statuten op 15 februari 1978 bekrachtigd. In overleg met de gemeente Weesp werd een perceel water en een deel van een grasdijk gekozen om voor tien jaar te huren.
Vervolgens kon een tekening gemaakt worden van de te bouwen haven met steigers en afmeerpalen, voor zo’n tachtig schepen in diverse afmetingen. Een en ander werd in de omgeving van watersportminnend Weesp al snel bekend. Vele mensen werden lid van de Watersport Vereniging Weesp en zo werd het alsmaar drukker met scheepjes aan de grasdijk in de werkhaven.
Het havenplan werd voorgelegd aan diverse aannemers. Met dit kostenplaatje in de hand, stapte het dagelijks bestuur naar de plaatselijke bank. Die was bereid om hiervoor een lening te verstrekken met een looptijd van tien jaar.
Gedurende 1977 / 1978 werd de haven aangelegd en tevens voorzien van stroom en water. Zo beschikte de Watersport Vereniging Weesp al snel over een prachtig aangelegd havencomplex. Spoedig daarna werd er een clubhuis (container) op een dekschuit geplaatst en was het plaatje compleet.
Na de oprichting in mei 1977 en de totstandbrenging van een complete haven voor zo’n tachtig schepen, inclusief de aanleg van stroom en water, kon de WVW haar toekomst met een goed gevoel tegemoet zien. In die tijd gebeurde weinig op de WVW-haven. Zo af en toe was er een bestuurswisseling en een nieuwe havenmeester. Het verliep allemaal naar wens en zodoende was er ook weinig te klagen door de leden.
De eerste tien jaren dat de vereniging bestond, vlogen zo voorbij. Het tienjarig bestaan van de WVW werd met een groots feest gevierd. Aan boord van partyschip ‘De Alcmaria’ werd er vanuit de WVW-haven met zo’n 140 gasten aan boord gevaren richting de haven van Amsterdam. Er werd aan boord heerlijk gegeten, gedronken en gedanst. Tjonge, dat was me een feest! Het ging door tot in de kleine uurtjes, waarna werd afgemeerd in de WVW-haven.
De jaren kabbelden voort. Zo tegen het einde van de jaren 80 begonnen de houten steigers hier en daar slecht te worden; hier en daar een nieuw plankje, en zo konden we wel even voort. Het toenmalige bestuur had al overwogen om uit te kijken naar de mogelijkheden van nieuw steigermateriaal. Vaste of drijvende steigers waren allebei een optie, en zodoende werden hier en daar al wat prijzen opgevraagd bij aannemers om een indicatie te krijgen van de te maken kosten. Onze penningmeesters hadden het in de afgelopen jaren bijzonder goed gedaan, ondanks de noodzaak om de lening af te lossen. Er was dus een aardig banksaldo ontstaan om als vereniging de eerste grote uitgaven te kunnen doen.
Vernieuwing van onze haven
En toen meldden zich de Gemeente Weesp en een projectontwikkelaar met plannen voor het gebied en water rond onze haven. De projectontwikkelaar had plannen voor woningen en een aangepaste jachthaven. De gemeente Weesp had daar wel oren naar. Uit de tekeningen van de projectontwikkelaar bleek dat de WVW-haven meer zuidelijk moest komen te liggen. Uit de gesprekken met de projectontwikkelaar en gemeente bleek dat wij in ieder geval in beeld blijven en ook vanaf de dijk verder het water en de haven in kunnen.
Na goedkeuring van de gemeente aan de projectontwikkelaar, konden wij een havenplan gaan maken omdat nu ook bekend was wat de kadastrale punten waren waarbinnen wij moesten blijven. Er werd een nieuwe haven ontworpen en getekend waarbij wij van 100 ligplaatsen naar zo’n 125 ligplaatsen konden groeien. De gemeente en projectontwikkelaar waren akkoord met onze plannen. En hieraan hing best een aardig prijskaartje, omdat er ook was gekozen voor drijvende steigers aan stalen afmeerpalen. Wij moesten er ook rekening mee houden, dat wij eventueel nog zo’n vijf meter verder de haven in moesten, wanneer de drie geplande flats aan het einde van de dijk ook uitgevoerd zouden gaan worden, omdat de dijk dan een brede toegangsweg zou moeten worden naar die drie flats.
Hierboven kon u lezen dat de WVW-penningmeesters het goed hadden gedaan, en zodoende beschikte de WVW over een flink saldo bij de bank. De projectontwikkelaar werd door ons medegedeeld dat hun plannen ons toch wel op de nodige kosten hadden gejaagd. Na een tijd van onderhandelen en hulp van de gemeente, konden wij uiteindelijk het glas gaan heffen daar wij er toch waren uitgekomen met de projectontwikkelaar en de gemeente. De gemeente zou ook garant staan voor de lening die moest worden afgesloten. Daardoor konden wij bij de Bank voor Nederlandse Gemeenten een lening krijgen tegen een zeer laag rentetarief voor tien jaren.
Wij konden dus aan de slag. Er werden windsterkteberekeningen gemaakt voor de te gebruiken stalen ankerpalen, waaraan de steigers en zo’n 125 boten zouden worden afgemeerd. Ook moest er een plan worden gemaakt: wanneer gaan wij starten met het slopen van de oude haven, en waar laten wij al die boten? Toen dit plan gereed was, kon er begin 1990 worden gestart met het slopen van de oude houten steigers en het slaan van de eerste stalen ankerpalen.
De eerste stalen palen werden het water en de bodem ingeheid door de aannemer. Als eerste werd er ook nog een sterkteproef gehouden, daar waar nu de haveningang zich bevindt. De bakboordpaal werd er ingeheid, ja met een lengte van totaal 25 meter, dit om de zandplaat die zich onder de haven bevindt te kunnen bereiken, daar 4 à 5 meter in en vervolgens meters slik, dan 5 à 6 meter water en dan nog een meter of 4 boven water uit. Hieraan werd het werkschip van de aannemer vastgemaakt en vervolgens werd er met vol gas aan getrokken. De test was geslaagd: de paal bleef keurig recht staan. Het werk vorderde gestaag en er was veel medewerking van de leden voor het tijdelijk verplaatsen van hun boten. De eerste drijvende steigers werden aan de ankerpalen gemonteerd. Hier en daar werden ook al de vingersteigers en afmeerpalen gemonteerd; het begon er aardig op te lijken!
In een tijdsbestek van een half jaar waren zowel de A- als de B-steiger compleet, inclusief water en stroom. De korte steigers C en D werden in een tweede fase aangepakt. Vanwege de winter die naderde, volgde de tweede fase kort na de eerste fase. Uiteindelijk was de gehele klus binnen een tijdsbestek van 14 maanden gerealiseerd. Vanaf nu beschikte de WVW over een zeer moderne haven, met mooie brede hoofdsteigers en vingerpieren, voldoende stroompalen en ook per hoofdsteigers over voldoende watertap-punten.
Op 15 mei 1993 kon de vernieuwde haven officieel in gebruik worden genomen. Hiervoor hadden wij ook wethouder Cor van der Poel van de gemeente Weesp uitgenodigd, die ons bij alle onderhandelingen tussen gemeente en projectontwikkelaar had bijgestaan. Uiteraard werd hier ook een feestje aan vastgeknoopt, want: op de vernieuwde haven moest gegeten en gedronken worden!
En dan… een nieuw clubhuis
De WVW kon ook een aantal nieuwe leden verwelkomen, daar de nieuwe haven over meer grote boxen beschikte. Ja, wat eenieder nu wel opviel, was dat het clubgebouw (die dekschuit met de groene container erop) toch wel een beetje misstond. Zodoende ontstond de wens voor een wat knapper clubgebouw. Eenieder was er wel voorstander van en er waren ideeën voldoende, maar helaas geen geld. Ja, wat wisselgeld was er na de bouw van de nieuwe haven overgebleven, maar niet voldoende geld om een nieuw clubhuis te kunnen financieren.
Uiteindelijk werd er een datum voor een ledenvergadering (ALV) geprikt, waarop de financiering van het nieuwe clubgebouw werd besproken. Inmiddels waren enkele bestuursleden al in onderhandeling met een ponton-leverancier. Ook was er contact gelegd met een aannemer voor het clubgebouw dat op de ponton moest komen te staan: een gebouw met kantine, twee toiletgroepen en een douchegelegenheid. Zodoende wist het bestuur wat de kosten zouden worden en kon een en ander worden besproken op die ALV.
Iedereen op de ALV was ervan overtuigd dat het clubhuis er moest komen. Zo werd op de ALV het voorstel van het bestuur om de contributie te verhogen, met als doel het nieuwe clubgebouw te kunnen financieren, direct aangenomen door alle aanwezigen. Hij die, ik mag wel zeggen, een zeer lange tijd onze penningmeester is geweest, bedacht een zeer toepasselijke naam voor het nieuwe clubhuis: ’t Megapunt.
Binnen een jaar was dit alles geregeld en konden wij het nieuwe clubhuis inwijden.
Ik mag u best mededelen dat ik al deze ontwikkelingen binnen de WVW met het grootste genot heb mogen meemaken. Ik heb ook aan het nodige mijn bijdrage kunnen verlenen. De WVW en haar leden wens ik voor de toekomst veel geluk en veel positiefs toe!
Met groet,
Martin Breurken